وبلاگ شخصی ابوالقاسم کریمی

بَربَروار جنگل را فتح میکنندُ در شادی های بی رحم خویش انقراض را می رقصند آنان سرچشمه مرگندُ قلبشان پناهگاه ترس و من در شگفتم که چرا زاییدنشان ... ادامه مطلب

*** 1 پیش خوبانم اعتبارم نیست جنس ارزان خریده را مانم 2 بباد رفت امیدی که داشتم از خلق فریب بود فروغی که از سراب دمید 3 غبار تربت ... ادامه مطلب

**** اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام خارم ولی به سایهٔ گل آرمیده‌ام * من جلوهٔ شباب ندیدم به عمر خویش از دیگران حدیث جوانی ... ادامه مطلب

پسرک از پدر بزرگش پرسید: پدر بزرگ درباره چه می نویسی؟ پدربزرگ پاسخ داد: درباره تو پسرم، اما مهمتر از آنچه ... ادامه مطلب

مي پرسي از من  اهل كجايم؟ من كولي ام من دوره گردم. پرورده ي اندوه و دردم. بر نقشه ي دنيا نظر كن با يك ... ادامه مطلب

ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺳﻢ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻛﺮﺩ، ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﭘﺎﻱ ﺗﺨﺘﻪ ﺭﻓﺖ. ﻣﻌﻠﻢ ﮔﻔﺖ: ﺷﻌﺮ ﺑﻨﻲ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ. ﺩﺍﻧﺶﺁﻣﻮﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﺮﺩ: ﺑﻨﻲ ﺁﺩﻡ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ... ادامه مطلب

معلم کمی فکر کرد و گفت: گوش کنید، مثالی می زنم، دو مرد پیش من می آیند. یکی تمیز و ... ادامه مطلب

کریم خان زند هر روز از صبحگاه تا چاشت برای دادخواهی ستم دیدگان می نشست و به شکایات مردم رسیدگی می ... ادامه مطلب

مردی هر روز دو کوزه ی بزرگ به دو انتهای چوبی می بست و چوب را روی شانه اش می ... ادامه مطلب

هندویی عقربی را دید که در آب برای نجات خویش دست و پا می زند. هندو به قصد کمک دستش را به طرف عقرب دراز ... ادامه مطلب